Hoe ziet je carrière er tot nu toe uit?

Ik heb in 2015 OML afgerond bij Procter & Gamble in Brussel. Vervolgens ben ik bij Unilever aan de slag gegaan in het ‘Future Leaders Programme’. Hier heb ik in mijn eerste drie jaar, vier verschillende banen binnen Supply Chain gedaan in Rotterdam, Oss en Katowice (Polen). Vervolgens ben ik doorgestroomd naar de positie van Logistic Transformation Manager, waar ik mij bezig hield met Network Modeling op strategisch niveau van de volledige Europese supply chain. Een baan om van te smullen voor iedere OML’er. Afgelopen zomer heb ik, ondanks deze toffe job, besloten het roer om te gooien toen er een vacature voorbij kwam bij Toverland, als hoofd van de attractie afdeling. Toch iets wat al sinds kleins af aan een jongensdroom is, en iets waar ik écht daadwerkelijk veel waarde kan toevoegen. Toverland is een ontzettend ondernemend bedrijf, dat elk jaar groter en bekender wordt, en momenteel is opgeklommen tot de 2^e speler van Nederland, na de Efteling.

Doe je in je huidige werk nog veel met de dingen die je geleerd hebt tijdens je opleiding?

Zeker weten. Mijn baan zit mooi op het raakvlak van operatie aan de ene kant, en strategie aan de andere kant. De attractie afdeling bestaat in de piek uit 180 medewerkers, en het is mijn taak om dit zo goed mogelijk te organiseren. Dit gaat van het verbeteren van interne processen en het balanceren van de gastbeleving en operationele kosten, tot het zorgen dat de assets – de attracties – op een zo’n optimaal mogelijke manier, zo lang mogelijk mee kunnen. Het verschil met andere bedrijven is, dat onze medewerkers, daadwerkelijk een belangrijk onderdeel van het eindproduct zijn. Dit maakt het extra bijzonder. Aan de andere, strategische, kant zit ik in het management team, waarin we multi-disciplinaire beslissingen maken, de waarde van het merk bewaken en verbeteren, en lange termijn plannen uitzetten.

Is er een stap in je carrière die bepalend is geweest en zo ja welke?

Bij Unilever besloot ik voor mijn derde rol een ‘rotatie’ te doen in de Unox fabriek in Oss. Een fabriek in gaan stond niet per sé hoog op mijn verlanglijstje, maar heb het op aanraden van mijn mentoren toch gedaan. Uiteindelijk is daadwerkelijk op de vloer staan, en medewerkers aansturen vroeg in je carrière, iets wat onbewust belangrijk is geweest voor mij. Hier moet je on-the-spot beslissingen nemen, met moeilijke situaties om gaan en kun je wat minder makkelijk terugvallen op je analytische skills. Ik had het gevoel dat dit mij veel heeft geholpen in de verdere banen die ik heb gehad.

Onder het motto ‘Never waste a good crisis’, wat heb jij veranderd door Corona?

Ik denk dat er weinig industrieën zijn, die zó afhankelijk zijn van Corona als de pretparkindustrie. Bij elke persconferentie veranderd bij ons het beleid in het park wel weer op een aantal punten, bijvoorbeeld de verminderde capaciteit door de 1,5 meter, het wel of niet mogen dragen van mondkapjes in de achtbanen, het sluiten van restaurants en terrassen, maximale capaciteit handhaven in binnen en overdekte buitenruimtes, het hanteren van maximale groepsgroottes, het sluiten van een Halloween spookhuis vanwege een evenementen vergunning en natuurlijk, begin dit jaar, het sluiten van het volledige park. Je kunt je voorstellen hoe intensief en ingrijpend deze veranderingen zijn voor het bedrijf, en hoe er elke keer weer in een periode die vaak korter is dan 24 uur, nieuwe oplossingen bedacht moeten worden. Mijn rol – naast het doorvoeren van de landelijke maatregelen bij de attracties – is hierin bijvoorbeeld het doorrekenen van capaciteiten op verschillende plekken in het park en deze afstemmen met de Veiligheidsregio.

Welk advies zou je huidige studenten mee willen geven?

Cliché, maar: geniet. Hoe zeer werken bij een mooi bedrijf ook voldoening geeft, een donderdagmiddag waarin je onbezorgd en relatief zonder tijdsdruk met je maten aan een mooie DOPCS of MAMS opdracht (bestaat dat nog?)  aan het werken bent, waarna je om 4 uur met zijn allen The Villa binnen stapt, komt helaas niet meer in die mate terug.

Probeer na het afronden je studie zo ‘hoog’ mogelijk in te zetten en ga voor een baan bij een multinational als trainee, of ga aan de slag bij een van de betere consultancy’s. Je leert hier in een korte periode zo veel, dat dit eigenlijk nooit een slechte keuze is. Zie veel, laat je vaak in het diepe gooien, en wordt niet te snel specialist. Heb je een bepaalde droombaan of niche industrie in je hoofd, zoals ik, kan dat altijd nog. Andersom, van een kleiner bedrijf overstappen naar een grote speler, is bijna niet te doen.

Laatste tip, doe veel business courses en inhousedagen! Beter één te veel dan te weinig.

Als je één van de vragen zou mogen veranderen, welke zou dat zijn en waarom?

Ik zou de vraag: “Doe je in je huidige werk nog veel met de dingen die je geleerd hebt tijdens je opleiding?”, willen veranderen met “Waar zou je, terugkijkend op je carrière met de kennis van nu, een andere keuze gemaakt hebben?”. Omdat ik het altijd interessant vind om te zien dat iedereen, achteraf, toch niet altijd de juiste keuzes maakt. Ik denk dat het goed is dat de huidige studenten ook deze kwetsbare kant van ons,  Alumni, zien, zodat ze zelf wellicht niet tegen dezelfde zaken aanlopen.

Hoe ziet je carrière er tot nu toe uit?

Na mijn dienstplicht (ROAG functie op de KMA) direct in de consultancy terecht gekomen bij Andersen Consulting. In 1996 voor een project bij DSM 6 maanden in Italië gewerkt en vervolgens in 1997 naar het kantoor in Milaan getransfereerd. Tot 2000 met name grote SAP projecten uitgevoerd in de ENI groep.

Vanaf 2001 voor (inmiddels) Accenture veel projecten in Oost-Europa gedaan bij papier- en staalbedrijven die in de jaren 60-70 achter het ‘ijzeren gordijn’ waren opgezet en moesten worden omgevormd naar een westers bedrijfsmodel. In 2006 ook nog een studie gedaan naar de impact van de globalisering op de Italiaanse staalindustrie samen met de Universiteit van Brescia, waarna ik op verschillende symposia in Italië heb gesproken en ook (mede-)auteur van een boek ben.

Vervolgens gevraagd voor een 4-mans task force om de consultancy activiteiten van Accenture Middle East opnieuw te starten in de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi Arabië, en van 2008 tot 2012 een bijdrage aan de uitbouw van de Chemicals sector.

Eind 2012 begonnen in Zwitserland bij Lodestone Consulting in Zürich (in 2013 overgenomen door Infosys), en in 2016 overgestapt naar PwC. Sinds vorig jaar bij Deloitte Zwitserland. In de laatste 8 jaar heb ik met name leidende rollen vervuld in business & digital transformation voor klanten in Pharma, Retail, Automotive and Industrial Manufacturing, in Zwitserland en Duitsland met korte periodes in Ierland en de Verenigde Staten.

Wat maakt je gelukkig in je werk?

Samen met een team resultaten creëren die een zichtbare invloed hebben op het succes van een bedrijf (de klant). Verder de interactie met (vaak superslimme) collega’s die je continu scherp houden. En vooral ook het coachen van jongere collega’s. Ik ben ook een beetje verslaafd geraakt aan de dynamiek van consultancy: Ik vind het leuker om nieuwe projecten te winnen en te starten dan (te) lang met hetzelfde bezig te zijn.

Wat was het belangrijkste moment in je carrière en waarom?

Dat was ongetwijfeld de beslissing om naar het buitenland te gaan, en te wonen en werken in een land als Italië waarvan ik toen zelfs de taal nog niet sprak. Tegenwoordig is internationele ervaring voor een bedrijfskundige bijna vanzelfsprekend. Want je begrijpt pas echt hoe Nederlanders zijn nadat je een tijd in het buitenland bent geweest!

Hoe ziet op dit moment je work/life balance eruit, en ben je daar gelukkig mee?

Work/life balance vind ik altijd een wat ongepast begrip, want ‘work’ is een onderdeel van ‘life’. Voor mij is het belangrijkste dat je de flexibiliteit hebt om jouw tijd zo in te kunnen richten dat het bij jouw behoeften past, en dat is bij mij vrijwel altijd mogelijk geweest. Je moet natuurlijk accepteren dat het beroep of de sector waarvoor je kiest te werken nou eenmaal bepaalde karakteristieken heeft. Als je niet vroeg op wil staan moet je ook niet boer of bakker willen worden!

Met de huidige technologie en de acceptatie van smart working is het enerzijds makkelijker geworden je tijd vrij in te delen, maar je eigen verantwoordelijkheid is ook groter om de juiste ‘balans’ te vinden.

Welk advies zou je huidige studenten mee willen geven?

Bedrijfskundigen zijn van nature vaak rationeel en de studie richt (of richtte?) zich met name op de rationele aspecten van het vak. Het rationeel benaderen en analyseren van problemen is een goede basis, maar emotie, persoonlijke doelstellingen, interne relaties en politiek, en ‘buikgevoel’ spelen vaak een minstens evengrote rol in organisaties. Zorg ervoor dat je al tijdens jouw studie- en studententijd begint te leren om hiermee om te gaan.

Als je één van de vragen zou mogen veranderen, welke zou dat zijn?

Ik zou de vraag: “Welk advies zou je huidige studenten mee willen geven?”, willen vervangen door de vraag: “Wat is het belangrijkste dat je niet leert op de TU/e? Wat zou je achteraf gezien graag in jou studiepakket hebben willen opnemen?”