Mijn bureau is opgeruimd, mijn la is leeggehaald en ik schrijf mijn laatste voorwoord. Mijn bestuursjaars is afgerond en het is tijd voor nieuw bloed. In de volgende SCOPE zal Maarten van Asseldonk, mijn opvolger, het thema inleiden. Ik ben ervan overtuigd dat hij met zijn creativiteit en kritische blik vier fantastische bladen gaat afleveren. Deze SCOPE hebben we nog samen gemaakt. Dit kwam goed uit toen ik op vakantie was, maar past ook nog eens goed bij het thema van deze SCOPE (en het Industria Congres 2016): Partners in excellentie.

Maar samenwerken doe ik niet van nature. Iemand helpen? Geen probleem. Maar echt samen naar één doel werken… Dat doe ik liever alleen. En als het dan echt moet, met mensen die een beetje hetzelfde zijn als ik. Maar na een aantal TU/e (inclusief de nodige berg aan zelfkennis-trainingen), kwam ik een jaar geleden tot de conclusie: “ik wil beter leren samenwerken.”

En dan begin je aan een bestuursjaar. In plaats van zes versies van mezelf, bestaat mijn bestuur uit totaal verschillende personen. Ieder met zijn eigen verwachtingen, werkhouding en persoonlijkheid. Daar sta je dan met je goede voornemens. Alles in je eentje doen is onmogelijk. Maar dan blijkt na een tijdje (godzijdank), dat het heel prettig kan zijn om een groep te hebben om op terug te vallen. Zelfs al doet ieder alles op zijn eigen manier. Ja, zelfs als die manier voor mij een ongestructureerde bende lijkt. Zolang je maar hetzelfde doel hebt, kun je samen meer bereiken. Daar leer ik ook nog eens veel meer van, dan van een tweede Hilde. En waarom moeilijk doen, als het samen kan?

Hilde Weerts
Hoofdredacteur